demonology - Bestie

WENDIGO

I. "Wendigo"to słowo pochodzące z indiańskiego. Istota ta może naśladować ludzki głos. Można ją pokonać używając srebrnego noża, lub poprzez spalenie. Wendigo to człowiek, który zdziczał, po odcięciu od cywilizacji. Pożywia się ludzkim mięsem [Rakszas].

II. Wyrosły z mitologii Indian potwór, będący kiedyś człowiekiem. Jeżeli chodzi o wygląd ma w sobie wiele cech wilczych. Żywi się ludzkim mięsem i wyrywa serca [Rakszas, Diva]. Niektóre swoje ofiary trzyma pod ziemią, w kopalniach albo pieczarach. Najlepszą bronią przeciwko wendigo jest ogień, mając moc stopienia serca powtora, które podobno jest z lodu. Ponadto ochronę przed wendigo stanowi symbol anasazi.

STRZYGA
I. Te istoty pożywiające się spiritus vitae (z łac."siła", "tchnienie życia") istniały już w Starożytnym Rzymie. Mogą się żywić każdym, ale preferują dzieci, ponieważ spiritus vitae tych ostatnich jest silniejsze. Dzieci, jakimi się pożywia, najpierw zapadają w śpiączkę, a potem umierają. Gdy nie poluje przybiera ludzką postać, najczęściej, ale nie jest to regułą, jest to stara kobieta. Pokonać strzygę można stężoną rudą żelaza, jednak tylko wtedy, kiedy je, ponieważ tylko wtedy jest bezbronna i tylko wtedy działa na nią jakakolwiek broń. W innym przypadku wszelkie rodzaje broni zawodzą.

II. Dla starożytnych "strzyga" była po prostu starą kobietą. Natomiast później zaczęto ją utożsamiać z czarownicą (Frankowie), zjawą, wilkołakiem (Sasi) a wreszcie z wampirem (Rosja, Grecja Nowożytna). U słowian, kiedy się pożywiała, przyjmowała postać ptaka, a ktoś, kto urodził się z zębami, albo posiadał ich dodatkowy rząd, był najlepszym kandydatem na stanie się strzygą. Istota ta albo ( w zależności od różnych wierzeń) zjadała ludzi, albo wysysała z nich krew, co tłumaczy dlaczego tak różniące się od siebie stwory pasowały do jej wzierunku. Pozbyć się jej można poprzez spalenie, albo wbicie pala w określone części ciała.

ZOMBIE
I. Wskrzeszony zmarły. Oczywiście po powrocie jest zupełnie inną osobą niż za życia. Można go na chwilę unieszkodliwić srebrem, ale żeby zabić całkowicie należy przygwoździć "zombie" do trumny, również czymś srebrnym i prosto w klatkę piersiową. Strzałem można je osłabić, ale tylko na chwilę.

II. Zombie wywodzi się z tradycji voodoo. Była ta osoba wskrzeszczona przez kapłana, lub zbłąkana dusza, która nie posiada własnej woli i wypełnia polecenia. Zjedzenie soli powoduje, że "żywy trup" zdaje sobie sprawę czym jest i pod wpływem tej wiedzy wraca na cmentarz, zasypując się w grobie. By uchronić zmarłego od potencjalnej przemiany przebija się go kołkiem, albo też pozbawia rąk i nóg.

WAMPIRY
I. Wszelkie najbardziej znane sposoby na zabicie wampira zawodzą. Nie zadziała ani kołek w serce, ani słońce, ani tym bardziej krzyż. Zbyt silne promienie słoneczne mogą doprowadzić co prawda do oparzenia skóry, dlatego wolą polować w nocy. Wampiry mają przywódcę a więc zakładają gniazda, trzymają się w grupach od mniej więcej ośmiu do dziesięciu. Tam też zabierają swoje ofiary, często pozwalając by wykrwawiały się kilka godzin. Kły wysuwają się wampirom w chwili ataku. Żywią się tylko świeżą krwią. Można je więc osłabić krwią umarlaka, która powoduje zatrucie. Zabić wampira można skutecznie tylko odcinając mu głowę.

II. Informacja słownikowa znajdzie się tutaj w przyszłości, ponieważ ilość wiedzy i wyobrażeń na temat tej istoty wymaga uprzedniego przeczytania książki, która byłaby podsumowaniem całości.

WILKOŁAK
I. Wilkołaki powstały prawdopodobnie na skutek mutacji genetycznej. Przemianiają się w wilki podczas pełni księżyca. Można je zabić srebrną kulą prosto w serce.

II. Wiara w człowieka, który zamienia się w zwierzę wywodzi się z tradycji ludowej. Wilkołakami nazywa się mężczyzn i kobiety, którzy zostali przemienieni lub sami się przemieniają w wilki. Może być to proces nieświadomy, albo, według innych podań, związany z istnieniem diabła, którego moc przemieniała czarowników zgodnie z ich wolą. Wreszcie ów proces może wiązać się z dobrowolnym przyjęciem klątwy - w tym wypadku trzeba odprawić rytuał w środku lasu. Przemiana może nastąpić albo po przejściu przez bieżącą wodę, albo po narzuceniu na siebie skóry wilka (w przypadku rytuału), czy też wreszcie na skutek ugryzienia przy innego wilkołaka. Bestie te polują podczas nocy, ale niekoniecznie musi być to pełnia księżyca. Powtarza się również często przekonanie, że "ludzie" tacy mają ukrytą między ciałem a skórą sierść. By wilkołak wrócił do swojej postaci raz trzeba mu odciąć łapę, raz zadać cios widłami między oczy.

ZMIENNOKSZTAŁTNY
I. Istoty, które mogą przybrać wygląd dowolnej osoby, jeżeli tylko posiadają jej "rysopis". Przy przemianie zmieniają skórę, zrzucając (dosłownie) starą. Mogą też wykształcać cechy innych ludzi. Ich oczy na nagraniach (np. kamery) świecą, wyglądając trochę jak laserowe. Pokonać je można celując srebrną kulą w klatkę piersiową.

Niektórzy mogą sądzić że są to postacie fikcyjne, lecz w niektórych religiach ludzie w nie wierzą.