demonology - Demony

DEMONY PIEKIEŁ

I. Charakterystyka: Jest bardzo wiele różnych rodzajów demonów, od tych najsłabszych, po te silne, na które nie działają podstawowe sposoby obrony. Jednak każdy z nich potrafi czytać w myślach i na tej podstawie kłamać, wykorzystując jako broń ludzkie lęki, obawy i słabości. Demony mogą przybrać postać każdego poprzez opętanie jego ciała. Od tej pory mają całkowitą kontrolę nad swoją ofiarą, która staje się właściwe bezwolną marionetką. Jednym z elementów ich prawdziwej postaci, czasem widocznym, kiedy przebywają w ludzkiej postaci, są całkiem czarne oczy, bez białek.

Opętanie: Najczęściej ofiarą opętania są osoby słabe psychicznie. Zostają one jakby uwięzione we własnym ciele, pozbawione woli. Widzą, co demon robi ich rękami, ale nie mogą nic na to poradzić. Kiedy demon opuści ciało takiej osoby, albo opisuje ona swoje odczucia jako właśnie pozbawienie woli, albo nic nie pamięta. Demony mogą także opętać przez krew. Przypomina to coś w rodzaju wirusa, a w ciele pozostaje w takim przypadku ślad, np. siarki.

Obrona: Słabsze demony osłabia woda święcona, mają również problem z przejściem przez bieżącą wodę. Nie mogą wejść na poświęconą ziemię a krzyż działa na nie odpychająco. Krzywią się na imię Chrystusa wypowiedziane po łacinie ("Christo"). Na chwilę może je zatrzymać sól, a jeszcze silniejszą granicę tego typu można uzyskać poprzez rozsypanie prochu. Dobre sidła na demony, to także diabelska pułapka, czyli Trójkąt Salomona.

Egzorcyzmy: Istnieje wiele egzorcyzmów wypędzenia demona z ciała osoby opętanej. Można to zrobić poprzez złapanie go w tak zwane Koło Ochronne, czyli Klucz Salomona lub, działający na te słabsze, Rytuał Ormono.

Pakt: Z demonami można też zawierać pakty. Miejscem do takich celów przeznaczonym jest rozdroże. Potrzebne są składniki używane w voodoo, a więc krwawniki, piasek z cmentarza i kość czarnego kota, oraz własna fotografia. Wszystko to należy zakopać na przecięciu czterech ścieżek. Demony ukazują się w różnej, najczęściej odpowiadającej przyzywającemu, postaci. Demon przyzwany przez jedną osobę może zawrzeć układy z innymi i nie ma wtedy konieczności odprawiania każdego rytuału z osobna. Kiedy umowa dobiega końca i demon odbiera swoją zapłatę pojawią się piekielne ogary (czarne psy) i zaciągają dawnego paktującego do piekła.
Można również przyzwać demona w inny sposób. Potrzebny jest do tego Sigil Azazela, własna krew oraz naczynie z siarką. W każdym kole Sigila Azazela trzeba postawić świeczki, a następnie odczytać egzorcyzm i podpalić siarkę w naczyniu. Sam pakt przebiega w sposób tradycyjny.
Inne: Ludzie wyczuwają obecność demonów trochę podświadomie, stąd czasem seryjne morderstwa, niespodziewanie zabójstwa i inne tego typu przypadki.

II. Geneza: Nazwa "demon" pochodzi od greckiego "daimon" i oznacza "nadprzyrodzoną potęgę, złego ducha, los ludzki, bóstwo opiekuńcze". Według "Biblii" demony, to istoty, które po buncie w niebie, zostały strącone do Piekła, wraz z Lucyferem. W ten sposób diabeł, to tylko jeden z rodzajów demonów. Bóg dał upadłym przyzwolenie na kuszenie ludzi i poddawanie ich próbom.
Z kolei na terenach Syjamu panuje z kolei przekonanie, że istoty te są duchami tych, którzy po śmierci poszli do piekła, a konkretniej zalicza się tutaj: straconych zbrodniarzy; dzieci, które urodziły się martwe; kobiety zmarłe przy porodzie oraz ofiary pojedynków.

Charakterystyka: O ile anioły, to istoty raczej eteryczne, o tyle demony są jak najbardziej cielesne. I tak na przestrzeni od XVI do końca XVIII wieku, głównie dzięki zasłudze kościoła, przypominają ludzi, ale dodatkowo uzbrojone są w ogon, pazury, rogi i kopyta.
W dawnych wierzeniach ludowych demon, to istota nadprzyrodzona łącząca w sobie cechy ludzkie i boskie. Może miewać dobre intencje, jednak jest to ten bardzo rzadki przypadek. Może być albo nieśmiertelna, albo długowieczna (około tysiąca lat). Według Molukańczyków demony sprowadzają choroby i inne tego rodzaju nieszczęścia.
Obrona: Molukańczycy mieli swoje sposoby obrony przed demonami. Polegały one na stawianiu drewnianej figurki, mającej na celu odstraszenie. Poza tym, kiedy zbliżała się pora złych duchów należało mieć przy sobie czosnek, nóż i kilka kawałków drewna. Zwłaszcza, kiedy wychodziło się z domu.
Egzorcyzmy: Egzorcyzmy popularne były zwłaszcza w czasach polowań na czarownice. Ważna była znajomość imienia demona (diabła), bo pozwalała nad nim zapanować. Ponadto każdy demon (diabeł) miał swojego wroga w niebie pod postacią konkretnego anioła, czy też świętego. Jeżeli znało się imię tego ostatniego, to tym większą miało się władzę nad egzorcyzmowanym. Wiedza ta pomagała również przy zawieraniu paktów. W tamtych czasach istniały samouczki, w których dokładnie opisywano jak przywołać demona.

POMNIEJSZE DEMONY

DIVA
I. Diva, czyli "Cień", a tym samym forma jaką przybiera zuroastriański demon ciemności. Diva jest dzika i zwierzęca. "Cienie" muszą być przez kogoś wezwane, mają przy tym tendencję do atakowania osoby, która je kontroluje. Do ich przywołania potrzebny jest symbol zuroastriański. Przed ich pojawieniem się szwankują urządzenia elektroniczne, słychać również dziwne głosy. Przy ataku rozszarpują swoją ofiarę, pozbawiając ją serca [Wendigo]. Ponieważ demon jest silnie powiązany z cieniem, więc zabójczo działa na niego światło.

II. W kulturze Perskiej były złymi duchami, które, zanim Bóg wysłał przeciw nim Eblisa, posiadały władzę nad światem.

RAKSZAS
I. To indyjski demon. Ten starożytny stwór może przybierać ludzką formę, a także stać się niewidzialnym. Jego legowiskiem jest łoże z martwych owadów, a pożywieniem ludzkie ciało. Musi się żywić raz na 20-30 lat. Nie może wejść do czyjegoś domu bez zaproszenia. Można go zabić sztyletem wykonanym z czystego mosiądzu.

II. Te indyjskie demony strzegły skarbów Kubery, boga bogactwa. Ich porą był zmierzch, kiedy to nawiedzały cementarze, albo pożerały ludzi. Żywią się ludzkim [Wendigo] lub zwierzęcym mięsem. Mogą przybierać dowolne kształty, zwykle są one odrażające i wiążą się z jakąś deformacją ciała. Jednak, jeżeli chcą kogoś zwieść potrafią być również łudząco piękne.

INNE

CROATOAN
Imię demona, znanego też jako Daeva, Reshef. Jest to demon plagi i zarazy.